Burnout
Burnout is een specifieke stressreactie of toestand van overspannenheid die voornamelijk voorkomt bij mensen in sociale of contactuele beroepen, zoals het welzijnswerk, de gezondheidszorg, het onderwijs.
We zien het vaker voorkomen bij buitenshuis werkende vrouwen en bij managers.
In de meeste gevallen, als oorzaak die van buitenaf komt, ontstaat een burnout door een te hoge werkdruk, een slechte werksfeer, beperkte controle mogelijkheid (over vrije dagen, pauzes, eigen creativiteit), lage beloning.
Natuurlijk zijn er ook oorzaken die van binnenuit komen en die invloed hebben op de hierboven genoemde oorzaken: negatief zelfbeeld, een ongezonde mate van perfectionisme, idealisme, autoriteitsproblemen, niet “los” kunnen laten, onvoldoende verwerkte lichamelijke of geestelijke trauma’s.
Over het algemeen worden bij burnout drie reacties onderscheiden, die niet gelijktijdig hoeven voor te komen:
- emotionele uitputting
- depersonalisatie (het gevoel buiten je eigen lichaam of geest te staan)
- verminderde persoonlijke bekwaamheid
De symptomen die hierbij horen zijn:
- vermoeidheid
- slaapstoornis
- veel piekeren
- vergeetachtigheid, minder goed functionerend geheugen
- hoofdpijn, nekpijn
- slechte eetlust
- met moeite nog plezier hebben om naar het werk te gaan
- schuldgevoelens
- angsten
- depressief gevoel
- obsessieve gedachten
Momenteel blijkt ong. 10 % van de Nederlanders zich “opgebrand” te voelen. Met name werknemers in de horeca en het onderwijs. Het komt in bijzonder voor bij mensen tussen de 30 en 55 jaar.
Er schijnt ook een verband te zijn tussen de opleiding en het werk: hoe hoger de opleiding, hoe groter de kans op werkstress.
Al ruim vóór het ontstaan van een burnout kun je aan een e.e.g. zien of de hersenen van iemand “overuren” maken. Oftewel of het activiteitenpatroon van de hersenfuncties op “overleven” staat. In het e.e.g. is dan een te hoge en/of te lage activiteit van bepaalde frequentiegolven te zien. Deze te hoge/-lage activiteit gaat zelfs door op het moment dat iemand in volledige rust zou kunnen zijn. Echt lichamelijk en geestelijk uitrusten is dan niet meer mogelijk. Je geest en lichaam worden steeds vermoeider en om hetzelfde te kunnen presteren als voorheen, ga je je sympathische zenuwstelsel (wat actief wordt als je schrikt en moet vluchten of jezelf verdedigen, of angstig bent) extra activeren. Je gebruikt meer energie dan je oplaadt en je “brandt langzaam op”. De hierboven genoemde symptomen maken je werk en je leven steeds moeilijker.
Met behulp van neurofeedback is deze situatie niet alleen te voorkomen, maar ook te verbeteren. Neurofeedback dwingt voorzichtig je autonome zenuwstelsel terug naar een gezonde balans. Je kunt weer ontspannen. Je slaapt weer beter. Oude, niet op de juiste manier verwerkte trauma’s vallen op zijn plek. Je krijgt meer energie en een positiever zelfbeeld.
Neurofeedback zorgt ervoor dat je weer aan het werk kunt en zorgt ervoor dat je houding ten opzichte van jezelf en de buitenwereld verbetert.
Hoe eerder je de verschijnselen van een burnout bij jezelf herkent, des te sneller kun je maatregelen nemen.
Voor een goed en blijvend resultaat zijn gemiddeld (en afhankelijk van leeftijd en ernst van disbalans) 10 tot 25 sessies nodig.